Besmettelijke ziekten zijn niet rasgebonden en komen dus niet alleen onder raskatten voor. Onder de vrij buiten lopende (overwegend huis-)katten overlijdt het dubbele aantal dieren aan besmettelijke ziekten t en opzichte van binnenshuis blijvende katten!
In de eerste plaats heb je FIP, een onder bepaalde omstandigheden besmettelijke buikvliesontsteking. Vrijwel alle katten hebben virussen van de coronagroep bij zich. Soms muteert dat virus en als er veel virus in de kat aanwezig is dus veel mutaties. Als zich nu op dat moment een daling in de weerstand van de kat voordoet dan kan het dier dat niet meer aan en ontwikkelt zich FIP.
Testen op FIP kan niet, wèl testen op de groep Coronavirussen in zijn geheel. Maar dat zegt dan nog niet dat het dier wel of niet ziek is! Komt er uit de test een hoge titer (veel virusdeeltjes in het bloed) dan kàn het ook FIP hebben maar dat hoeft niet als het dier verder niet gestresst is en in blakende gezondheid verkeert. Is er een lage titer dan wil dat niet zeggen dat het dier op dat moment geen FIP ontwikkeld (heeft) maar alleen dat er tijdens het afnemen van het testmateriaal minder ongemuteerd virus aanwezig was. De test is dus niet alleen niet zuiver maar zet ook snel dierenarts en eigenaar op het verkeerde been. Hij wordt normaal dan ook uitsluitend gebruikt voor aanvullende diagnose bij een gegronde verdenking op deze ziekte. Voor een dekking biedt de test geen enkel houvast en wordt tegenwoordig dan ook niet meer gevraagd.
Heeft een dier eenmaal FIP ontwikkeld dan kunnen er van allerlei organen aangetast worden en kunnen er dus meerdere ziektebeelden ontstaan. Wat in de meeste gevallen echter zeker ontstaan zal is een met dradentrekkend vocht gevulde buikholte, ook wel ‘natte FIP’ genoemd. In een aantal gevallen gabeurt dat echter in de borstholte of kop warabij men over ‘droge FIP’ spreekt.
De ziekte ontwikkelt zich vaak vrij snel en de prognose is vrijwel zonder uitzondering een dodelijke afloop, slechts een enkel dier komt er over heen.
Het besmettingsgevaar is niet echt groot en alleen een direct bloedcontact van een ziek en een gezond dier kan wèl een actieve besmetting overbrengen. Sluiten van een cattery veel langer dan een ziek dier aanwezig is is dan ook eigenlijk niet noodzakelijk. Er bestaat een enting maar daar zitten heel veel haken en ogen aan en wordt gelukkig hier ten lande weinig of niet toegepast.
Op de site van de universiteit van Glasgow is een uitgebreid onderzoek over FIP (en het coronavirus bij katten) te vinden.
De tweede voorkomende ziekte is FELV ofwel kattenleucose. Vaak zijn de verschijnselen net als bij FIP heel uiteenlopend maar de oorzaak is anders. FELV is een stabiel virus waarop gelukkig goed getest kan worden. Bij dekkingen wordt deze test dan ook vrijwel zonder uitzondering door de katereigenaar gedaan en van de bezoekende pooezen geëist.
FELV is besmettelijk bij direct bloedcontact tussen katten. Bij een besmetting zal een cattery na overlijden van het laatste positieve dier meestal nog een aantal weken gesloten blijven. Er bestaat een enting waarover de meningen echter verdeeld zijn. Ook geënte katten kunnen het virus verspreiden! Zo kan het gebeuren dan in een land als Frankrijk waar men vrijwel uitsluitend ent en niet test het aantal ziektegevallen twee keer zo hoog is als hier waar consequent getest- en vrijwel nooit geënt wordt!
De derde ziekte die hier van belang is is FIV, de kattentegenhanger van HIV, net als FELV ook een auto-imuunziekte. Deze ziekte gaat ook met wisselende ziektebeelden gepaard. Ook voor FIV is een goede test beschikbaar en er zal tegenwoordig dan ook geen goede katereigenaar meer zijn die ongeteste dieren bij elkaar laat komen.
FIV is net als FELV besmettelijk door bloedcontact. De verschijnselen zijn ook hier ongeveer gelijk en de prognose voor zieke dieren is slecht. Slechts een heel enkele kat overleeft deze ziekte. De handelwijze voor een cattery is ook eender. Testen is goed mogelijk en geen zinnige katereigenaar brengt dan ook nog ongeteste dieren samen!
Kattenziekte is goed te ondervangen door daarvoor tijdig te enten. Bij een dekking zal een katereigenaar vaak de enting controleren om problemen te voorkomen.
Niesziekte is ongeveer wat griep voor mensen is. Bij veel SomAby’s zijn de traanbuizen wat dun en bij een niesziekteinfectie kan, zeker bij een kitten, daar gemakkelijk een (gedeeltelijke) afsluiting in ontstaan. Geen reden voor paniek en in dat geval niet eindeloos met medicijnen aan de gang gaan!
In een enkel geval kan, als het dier er ech tveel last van heeft, een operatie nog wel iets verbetering brengen. Deze operaties kunnen ook geheel verkeerd uitpakken en het is dus zaak dat alleen in het uiterste geval toe te passen.
